Adiba Ganji

The thing that drove me most to play soccer was the fact that everyone was saying that a girl can’t play, that a girl should stay at home and get married - but in my mind, and in my point of view, unlike everyone else, why not do it?

It was difficult to start playing and I had many issues because of all the problems in Afghanistan with women playing sport, and so it was tough for me and my family to decide what I should do - but I knew my own abilities and I simply had to show everyone that a girl can play, that I can play. I felt like I had some responsibility to open the way for progress in society, and to show other young women that we can do it. There are thousands of girls like me in Afghanistan that are very passionate and very talented, but they are not supported… But I did all of this to have the chance to play football, and then to play for my country and to wear the Afghanistan shirt proudly.

Following the evacuation of Afghanistan, my family now live in Pakistan, and I live in Australia.

I play for Melbourne Victory AWT, but due to financial problems, I have to work long hours to support my family. Back in Afghanistan, my father was was a Police Officer, was was badly wounded fighting against the Taliban; he encourages me to work a lot, and so football is my escape, it is my chance to focus on my strength, my health, my freedom and knowing my self. 

چیزی کی باعث اشتیاق و علاقه زیاد من به فوبتال بسیار زیاد شد این بود کی همه میکفت یک دختر هیج وقت نمیتواند فوتبال بازی کند  یک‌دختر نمیتواند از حق خودش دفاع کند یک دختر باید فقد خانه بینشنید تا زمانی که شوهر نکرده اما زهن و دیدگاه من چیزی دیکره برایم میکفت برعکس همه کسانی کی بریم کفت تو نمیتوانی ! و من با بسیاری سختی مشکلات زیاد کی از سوی وضعیت کشورم برای یک دختر و همجنان دیگرانی فامیلم برایم  بسیار سخت تصمیم کرفتم کی به رشته کی من خوده را میبینم شاهید توانایی خودم استم و باید برای همه نشان بیتم کی یک دختر  هم قدرت توانایی ایره داره کی ورزیش کنه و کسی باشم کی راه پیشرفت را برای همسن سال هایی خودم همجنس های خودم باز کنم  چون هزارن دختری دیکی مثلی من شوق علاقه استعداد بسیار بالای دارن اما حمایت نمشوند … این همه باعث شود کی من چانس این فرصت را داشته باشم تا با پراهن کشورم برای کشورم بازی کنم

من فعلا با برادرم در کشور استرالیا زندکی میکنم و فامیلم در کشور پاکستان زندکی می‌کند 

من فعلا وضوع تیم ملبرون ویکتوری استم و بنابر مشکلات فامیلی کی دارم مجبورم تامی زیاد کار کنم و فامیلم را سپورت کنم چون پدرم قبلا آمدن طالبان افسر پولیس بود و در یک حادثه جنگی با طالبان زخمی عمیق برداشت و من کسی استم کی برای نجات و سلامی پدرم مجبورم بسیار زیاد کار کنم و فوتبال برای من به منعی تغیر٫قدرت ٫ سلامتی ٫ خودشناسی ٫  آزادی است